اختلالات روانی سالمندان: سالمندی دوره ای از چرخه زندگی با مسائل ویژه خود مانند وجود از دست دادن چابکی ذکاوت ، ذهنی دوستان و افراد مورد علاقه موقعیت های اجتماعی و توان جسمی است. معهذا سالمند دارای انباشتی از خرد و فرصت هایی است که می تواند به آیندگان منتقل نماید به این معنی سالمندی دوره یکپارچگی است نه ناامیدی (اریکسون) روان پزشکی سالمندی با پیشگیری، تشخیص و درمان اختلالات روانی سر و کار دارد.

تظاهرات بالینی

بیماری زایی یا پاتوفیزیولوژی اختلالات روانی سالمندان با ، بالغین متفاوت و درمان و تشخیص آنها هم مشکل تر است. زیرا افراد مسن ممکن است به طور هم زمان دچار معلولیت و بیماریهای مزمن جسمی بوده داروهای زیادی مصرف حافظه کنند و مبتلا به اختلال شناختی هم باشند. در بررسی بیماری روان پزشکی در سالمندان پزشک باید توانایی جمع و یکپارچه کردن اطلاعات کسب شده از منابع مختلف را داشته باشد و با حساب آوردن نیازهای روانی، جسمی و مشکلات اجتماعی و با کمک متخصصان رشته های دیگر برنامه سالمندان – درمانی مناسب را طراحی نماید در این پیچیدگی بالینی بیشتر و اغلب چالشها و جاذبه های روان پزشکی سالمندان قرار دارد.

همه گیر شناسی:

اختلال روان پزشکی همانند بیماری طبی در سالمندان شایع است. در مراقبت های ،اولیه زمان زیادی برای مراقبت از سالمندان صرف می.شود بیشتر بیماران بستری و سرپایی افرادی هستند که ۴۵ سال یا بیشتر دارند. هر چند اختلال روان پزشکی در سالمندی دارای ویژگیهایی است با این وجود از اختلال روان پزشکی در افراد جوان تر متفاوت نیست.

سالمندی بهنجار:

با بالا رفتن سن وزن مغز و میزان فرایندهای عصبی کاهش می یابد. سلولها به طور انتخابی به مقداری اندک از بین می روند. وجود پلاک سالمندی شایع است. ضایعات ظاهرات بالینی ایسکمیک در مغز حدود نیمی از افراد سالم با سن بیش از ۶۵ سال، وجود دارد. هم مشکل تر است. در سالمندی عملکرد هوشی افت میکند و با ان دچار معلولیت آزمون های هوشی استاندارد میتوان آن را اندازه گرفت ی زیادی مصرف حافظه کوتاه مدت هم آسیب می بیند. در گرایشات و شخصیت فرد تغییراتی مثل بیش از حد محتاط بودن انعطاف ناپذیری و پس کشیدن از دنیای خارج رخ میدهد.

مشکلات اجتماعی :

دیگر، برنامه سالمندان در قیاس با افراد جوان تر مشکلات اقتصادی پیچیدگی بالینی بیشتر و سازگاری کمتری دارند. غالباً در منزل زندگی سالمندان قرار می کنند. حدوداً نیمی از سالمندان با همسرشان و از هر ده نفر یک نفر با فرزندش زندگی میکند برخی از آنها که تنها زندگی میکنند خیلی منزوی هستند. این شرایط اجتماعی نامناسب در اغلب کشورهای غربی مشاهده می شود. در برخی فرهنگ ها سالمندان محترم شمرده می شوند و بیشتر آنها میتوانند امیدوار باشند که با فرزندان خود زندگی نمایند.