ناتوانی در رسیدن به نعوظ یا حفظ کردن آن به طوری که برای آمیزش جنسی موفقیت آمیز کافی باشد، قبلاً ناتوانی جنسی ) (عَنَن) نامیده می شد. اکنون به اختلال نعوظی در مرد معروف است و فقط زمانی تشخیص داده می شود که این مشکل ناشی از عوامل روانزاد یا ترکیب عوامل روان زاد و جسمانی باشد در اختلال نعوظی دایمی مردی که میل جنسی کافی ،دارد هرگز قادر نبوده نعوظ را به مدت کافی حفظ کند تا دخول رضایت بخش را انجام دهد. در اختلال نعوظی اکتسابی یا موقعیتی، مردی که میل جنسی کافی دارد، حداقل یک تجربه فعالیت جنسی موفقیت آمیز که نیازمند نعوظ بوده داشته است، اما در حال حاضر نمی تواند میزان لازم سفتی آلت را ایجاد یا آن را حفظ کند. اختلال نعوظی دایمی نسبتاً نادر است ولی مردان تمام سنین گاهی در رسیدن به نعوظ یا حفظ کردن آن مشکل دارند تحقیقات ، برآورد میکند . که ۷ درصد مردان ۱۸ تا ۱۹ ساله و ۱۸ درصد مردان ۵۰ تا ۵۹ ساله از داشتن اختلال نعوظی خبر دادند. مسترز و جانسون و کاپلان فرض کرده اند که کژکاری نعوظی عمدتاً حاصل اضطراب در مورد عملکرد جنسی است با این حال بارلو و همکاران با بررسی شواهد زیاد نقش نگرانی یا اضطراب به خودی خود را کم اهمیت میدانند – زیرا تحت برخی شرایط اضطراب عملاً میتواند عملکرد جنسی را در مردان و زنانی که عملکرد طبیعی دارند بهبود بخشد. بارلو (۲۰۰۲) تأکید دارد که در افراد کژکار حواسپرتی های شناختی مرتبط با اضطراب، در برانگیختگی جنسی آنها اختلال ایجاد می کند برای مثال در یک تحقیق معلوم شد مردانی که کژکاری جنسی نداشتند و در حال تماشای فیلم تحریک کننده مطالبی را که از طریق گوشی می شنیدند که حواس آنها را پرت میکرد کمتر از مردانی که حواس آنها پرت نشده بود بر انگیختگی جنسی نشان دادند آبرامسون و همکاران (۱۹۸۵) بارلو و همکاران فرض کردند مردان و زنانی که کژکاری جنسی دارند با افکار منفی درباره عملکردشان هنگام آمیزش پ جنسی، دچار حواسپرتی میشوند: (من هرگز تحریک نخواهم شد یا او فکر میکند من بی کفایتم). پژوهش آنها حکایت دارد که این اشتغال ذهنی به افکار منفی، نه اضطراب به خودی خود، مسئول جلوگیری از برانگیختگی جنسی است به علاوه اینگونه افکار محکوم به شکست نه تنها لذت را کاهش میدهند بلکه اگر نعوظ روی ،ندهد اضطراب را بیشتر میکنند و این به نوبه خود میتواند افکار منفی و محکوم به شکست را بیشتر تقویت کند اسبروکو و بارلو (۱۹۹۶) یافته دیگری این است که مردان مبتلا به کژکاری ،نعوظی در مقایسه با مردان بدون کژکاری جنسی برای رویدادهای جنسی منفی انتساب های علیتی درونی و پایدار می کنند خیلی شبیه افراد افسرده که برای رویدادهای منفی به این صورت انتساب می کنند . وقتی این یافته با یافته های پانکرافت و همکاران (۲۰۰۵) ترکیب شود که اعلام میدارند ترس از شکست عملکرد، کژکاری نعوظی را در مردان پیش بینی میکند میتوانیم ببینیم که چگونه یک چرخه معیوب ایجاد می شود که در آن ترس از شکست گاهی کژکاری نعوظی را به دنبال دارد که بعد به علتهای درونی و پایدار نسبت داده میشود و بدین ترتیب این مشکل را دایمی میکند مشکلات نعوظی در ۹۰ درصد مردانی که داروهای افسردگی مصرف میکنند (مخصوصاً SSRIs) روی میدهند و یکی از دلایل اصلی ادامه ندادن مصرف این داروها همین است . این مشکلات پیامد پیری نیز هستند. احتمالاً دو سوم مردان بالای ۵۰ سال تا اندازه ای کژکاری نعوظی دارند.
با این حال، اختلال نعوظی کامل و دایمی قبل از ۶۰ سالگی نسبتاً نادر است. از این گذشته تحقیقات نشان دادهاند که مردان و زنان ۸۰ تا ۹۰ ساله و ۹۰ تا ۱۰۰ ساله اغلب کاملاً قادر به آمیزش جنسی لذت بخش هستند مسترز و همکاران برای مثال در تحقیقی که روی ۲۰۲ مرد و زن سالم ۸۰ تا ۱۰۲ ساله اجرا شد معلوم شد که تقریباً دو سوم مردان و یک سوم زنان هنوز آمیزش جنسی داشتند، هر چند این رایج ترین شکل فعالیت جنسی آنها نبود . رایج ترین علت اختلال نعوظی در مردان مسن بیماری عروقی است که به کاهش جریان خون به آلت تناسلی یا کاهش توانایی آلت تناسلی در نگهداشتن خون برای حفظ کردن نعوظ مهربان سے مشار مدن بالا به بیمارهای دیابت کو مشکلات عروقی منجر می شود بنابراین سخت شدن شریانها فشار خون بالا و بیماریهای دیگری مانند دیابت که موجب مشکلات عروقی میشوند اختلال نعوظی را توجیه میکنند. سیگار کشیدن، چاقی، و سوء مصرف الکل عوامل سبک زندگی مرتبط هستند و تغییرات در سبک زندگی می تواند عملکرد نعوظی را بهتر کند بیماریهایی مانند تصلب چندگانه (ام اس) که بر سیستم عصبی تأثیر میگذارند، نیز می توانند مشکلات نعوظی ایجاد کنند. یکی از علتهای مشکلات نعوظی در مردان جوان نعوظ دایم است ـ یعنی، نعوظی که حتی بعد از دو ساعت، معمولاً بدون اینکه تحریک جنسی به همراه داشته باشد، کاهش نمی یابد نعوظ دایم میتواند در نتیجه فعالیت جنسی ،طولانی ،بیماری یا به عنوان عارضه جانبی برخی داروها روی دهد. موارد درمان نشده نعوظ دایم تقریباً در ۵۰ درصد از مواقع، به و بارنت (۲۰۱۱) کژکاری نعوظی منجر میشوند و باید به صورت فوریت پزشکی در نظر گرفته شود .