درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به ملال جنسیتى

ملاکهای ۵-DSM برای ملال جنسیتی در نوجوانان و بزرگسالان:
الف. ناهمخوانی محسوس بین جنسیت تجربه شده ابراز شده فرد و جنسیت تعیین شده او به مدت حداقل ۶ ماه، به صورتی که با حداقل دو مورد زیر آشکار میشود
ا.. ناهمخوانی محسوس بین جنسیت تجربه شده ابراز شده فرد و ویژگیهای جنسی اولیه یا ثانوی (یا در نوجوانان کوچکتر ویژگیهای جنسی ثانوی مورد انتظار).
۲ میل شدید به خلاص شدن از ویژگیهای جنسی اولیه و یا ثانوی به علت ناهمخوانی محسوس با جنسیت تجربه شده ابراز شده فرد یا در نوجوانان کوچکتر میل به جلوگیری از پرورش ویژگیهای جنسی ثانوی مورد انتظار
۳.میل شدید به ویژگیهای جنسی اولیه و ثانوی جنس دیگر.
.۴ میل شدید به از جنس دیگر بودن( یا جنسیت دیگر متفاوت با جنسیت تعیین شده فرد).
۵. میل شدید به اینکه به صورت جنس دیگر با فرد رفتار شود یا جنسیت دیگر متفاوت با جنسیت
تعیین شده فرد).
۶‌.اعتقاد عمیق به اینکه فرد احساسات و واکنشهای معمول جنسیت دیگر را دارد یا جنسیت دیگر متفاوت با جنسیت تعیین شده فرد).
ب.این اختلال با ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد ،اجتماعی شغلی یا زمینه های مهم
دیگر عملکرد ارتباط دارد.
درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به ملال جنسیتى

اغلب توسط والدینشان برای روان درمانی آورده می شوند متخصصان سعی میکنند ناخشنودی این کودکان را در مورد جنسیت زیستی آنها درمان کرده و روابط متشنج با والدین و همسالان را اصلاح کنند. کودکان مبتلا به ملال جنسیتی، اغلب مشکلات رفتاری دیگری مانند اختلالات اضطرابی و خلقی نیز دارند که نیازمند توجه درمانی هستند . درمانگران سعی می کنند با آموزش چگونگی کاهش دادن رفتار جنس مخالف به این کودکان مخصوصاً در موقعیت هایی که ممکن است این رفتار مشکلات میان فردی ایجاد کند روابط آنها با همسالان و والدین را بهبود بخشند. ملال جنسیتی معمولاً به صورت روان پویشی درمان میشود – یعنی با بررسی تعارض های درونی برای ارزیابی این نوع درمان باید تحقیقات کنترل شده اجرا شوند اگر قرار باشد که کودک در نهایت به جنسیت دیگر انتقال یابد جلوگیری از وقوع بلوغ جنسی کامل در جنسیت اصلی و ناخواسته مفید است. بنابراین در هلند تحت برخی شرایط، برای نوجوانانی که ملال جنسیتی دارند درمان هورمونی تجویز میشود تا بلوغ به تعویق افتد و آنها تصمیم بگیرند چگونه پیش بروند . دو واقعیت در مورد ملال جنسیتی در کودکان از لحاظ بالیتی خیلی اهمیت دارد. اول اینکه همانگونه که قبلاً اشاره کردیم اغلب کودکان مبتلا به ملال ،جنسیتی، بزرگسالان مبتلا به ملال جنسیتی نخواهند شد. این مشکل عموماً در طول کودکی بر طرف میشود. دوم اینکه افرادی که هنوز در نوجوانی دچار ملال جنسیتی هستند احتمالاً در بزرگسالی نیز به همین صورت می مانند و همچنین احتمال دارد که برای تغییر شکل بدن خود اقدامات پزشکی انجام دهند. به نظر می رسد که دوره سنی مهمی که ملال جنسیتی در خیلی از کودکان ادامه با خاتمه می یابد ۱۰۰ تا ۱۳ سالگی است استینزما) و همکاران ۲۰۱۱ تعداد روزافزونی از والدین کودکان مبتلا به ملال جنسیتی، تسلیم امیال فرزندان خود میشوند و به آنها امکان میدهند تا از لحاظ اجتماعی، هویت مخالف با هویت زیستی خود را اختیار کنند از یک سو این قطعاً تشویشی را که این کودکان احساس میکنند کاهش میدهد از سوی دیگر، احتمال دارد که پیامد این راهبرد، در نهایت، نوجوان یا بزرگسال ناراضی جنسیتی باشد.