دیدن ، خوش آمدن و آشنا شدن

در ذهن داشتن یک مفهوم بسیار ساده ولی مهم ممکن است خالی از فایده نباشد بسیاری از ا روان شناسان اجتماعی معتقدند که وقتی ما هیجانهای مثبت را تجربه میکنیم ارزشیابی های مثبت انجام میدهیم و وقتی هیجانهای منفی را تجربه می کنیم ارزشیابی های ما نیز به تبع ان منفی خواهد بود. وقتی فرد دیگری باعث احساس خوبی در ما میشود یا صرفاً با احساس خوب تداعی می شود و مورد علاقه ما واقع می شود. و وقتی شخص دیگری باعث ایجاد احساس بدی در ما می شود. یا صرفاً با احساس بد تداعی می شود، مورد عدم علاقه ما قرار می گیرد. ساده تر بگوییم، دوست داشتنها و دوست نداشتنهای متقابل افراد به وسیله حالت عاطفی آنها ی می شود، و به همین دلیل است که آنها به جاذبه ربط دارند یکی از این عوامل مجاورت فیزیکی است غالب اوقات دو شخص در نتیجه مواجه شدنهای ! همسایگی یا در مجتمع آپارتمانی که در آن زندگی می کنند، یا در کلاس یا در جای دیگری در مدرسه، یا در محیط کار خود با هم آشنا می شوند ممکن است از نظر شما عجیب یا بدیهی باشد اما بیشترین احتمال این است که ما یا مردمی که نزدیک ما زندگی میکنند و از پیاده روی مشترک استفاده میکننده یا کسانی که در صندلی کنار ما دار کلاس می نشستند. با آنهایی که در محیط کار و در مجاورت ما هستند در تماس قرار گیریم ممکن است کمتر روشن باشد که در معرض قرار گرفتن مکرر با شخص دیگر ممکن است احتمالاً منجر به ارزشیابی مثبت از آن شخص شود. هیجانها (و بنابراین ارزشیابی ها) همچنین تا حدودی به وسیله عواملی چون چگونه به نظر آمدن شخص، لحن صدا یا بو – ویژگیهای قابل مشاهده او تعیین میشود.
یک شکل شدیدتر جاذبه تا حدودی به وسیله پی بردن به حیطه های شباهت بـا عـدم شباهت با توجه به نگرش ها، باورها و ارزش ها، علایق و بسیاری چیزهای دیگر علاوه بر اینها، تعیین می شود. به میزانی که شباهتها به عدم شباهتها ،بچربد جاذبه بین دو شخص افزایش می یابد وقتی عدم شباهتها بیشتر باشد، جاذبه کم خواهد بود.
و سرانجام مثبت ترین هیجانها و راحت بخش ترین احساسها وقتی روی میدهد که دو فرد با گفته ها یا رفتارهایی که انجام میدهند علاقه دو جانبه را به نمایش می.گذارند. در این نقطه است که جاذبه به سوی نوعی از روابط نزدیک پیش می رود .