اختلال بد شکلی بدن-بخش ۲

با عنوان اختلال جسمانی شکل طبقه بندی شده بود،زیرا اشتغال ذهنی به برخی از جنبه های بدن را شامل می شود .اما به خاطر شباهت خیلی زیاد آن به OCD , از طبقه وسواس فکری – عملی است.افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن دلمشغول نقایص تصوری یا خیالی در ظاهر خود هستند،؟تا حدی که اعتقاد راسخ دارند که زشت هستند. این دلمشغولی به قدری شدید است که موجب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی یا شغلی می شود .ولی اغلب افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن،رفتارهای وارسی کردن وسواسی دارند (مانند وارسی افراطی ظاهر خود در آینه یا مخفی کردن و ترمیم نقض خیالی خود ).نشانه بسیار شایع دیگر ،اجتناب از فعالیت های عادی به علت ترس از اینکه دیگران نقص خیالی آنها را ببینید .
در موارد شدید،آنها ممکن خود را به قدری منزوی کنند که در خانه حبس شوند و هرگز حتی برای کار بیرون نروند ،به طوری که بر آورد شده میزان اشتغال آنها به طور متوسط فقط در حدود ۵۰ درصد است
افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن ،؟تقریبا روی هر قسمت بدن تمرکز می کنند: پوست آنها خراب شده ،پستا ن های آنها خیلی کوچک هستند ،صورت آنها خیلی لاغر (یا خیلی چاق)است ،یا به خاطر اینکه رگ های آنها بیرون زده، بدریخت شده اند و دیگران آن را زننده می دانند والی آخر.در یک تحقیق بزرگ معلوم شد که برخی محل های شایع تر برای نقایص تصوری عبارتند از : پوست (۷۳ در صد) ، مو (۵۶ در صد ) ،بینی (۳۷ درصد )،چشم (۲۰ درصد)، پستان ها /سینه /نوک پستان ها (۲۱ درصد )، و اندازه صورت /شکل (۱۲ درصد)
شماری از افراد مبتلا ،نقایص خیالی در بیش از یک قسمت بدن دارند.اشاره به این نکته بسیار مهم است که اینها نگرانی های عادی نیستند که اغلب ما درباره ظاهر خود داریم ؛آنها بسیار شدیدتر هستند و در بسیاری از موارد ،به اشتغال ذهنی کامل عذاب هیجانی قابل ملاحظه ای منجر می شوند .نیمی از افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن ، نگرانی هایی درباره ظاهر خود دارند که از نظر شدت ، هذیانی است.به خاطر سپردن این نکته اهمیت دارد که دیگران نقایصی را که افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن معتقدند دارند،اصلا نمی بینند ،یا اگر ببینند،آنها را نقایص بسیار جزئ که در دامنه طبیعی هستند،؟برداشت می کنند ‌ یکی دیگر از ویژگی‌های شایع اختلال بد شکلی بدن این است که افراد مبتلا به آن ، مکررا به دنبال اطمینان خاطر از جانب دوستان و خانواده در مورد نقایص خور هستند، اما این اطمینان خاطر تقریبا همیشه تسکین موقتی ایجاد می کند.آنها همچنین هر روز بارها ظاهر خود را در آینه وارسی می کنند تا به خود اطمینان خاطر بدهند (هر چند برخی کلا از آینه اجتناب می کنند).آنها معمولا امیدوارند که به صورت متفاوتی به نظر برسند و گاهی ممکن است فکر کنند که نقص خیالی آنها مانند مواقع دیگر،چندان هم بد به نظر نمی رسد.اما بیشتر مواقع ،بعد از نگاه کردن در آینه، احساس بدتری می کنند .آنها غالبا به رفتار آرایشی افراطی می پردازند و اغلب می کوشند نقص خیالی خود را از طریق آراستن مو،لباس، یا آرایش پنهان کنند.