اختلال درد/ دخول تناسلی – لگنی

واژینیسم و مقاربت دردناک . این اختلالات با هم  ترکیب شده اند زیرا پژوهش علمی، تمایز آنها را تأیید نکرد. به خصوص، باور بر این بود که واژینیسم اسپاسم غیرارادی عضلات نزدیک به ورودی واژن را شامل می شود که از دخول و آمیزش جنسـی ممانعت می کند. با این حال، هیچ شواهد علمی وجود ندارد که زنان مبتلا به واژینیسم اسپاسم های واژنی دارند یا واژینیسم را بتوان با اطمینان تشخیص داد. در مقابل، زنان مبتلا به واژینیسم عموماً از درد هنگام دخول و اضطراب قبل و در حین آمیزش جنسی شکایت دارند . نشانه های آخری، تمایز واژینیسم را از مقاربت دردناک مبهم میکردند ،یعنی زنانی که تشخیص قبلی واژینیسم داشتند، به روشنی از آنهایی که تشخیص قبلی مقاربت دردناک داشتند، متمایز نمی شدند به علاوه، همانگونه که اشاره شد، «نشانه» شاخص واژینیسم به صورت واضح روی نمی دهد، در حالی که نشانه شاخص مقاربت دردناک ،درد تناسلی هنگام دخول معمولاً در زنان مبتلا به واژینیسم روی می دهد.  فقط یک اختلال درد دخول تناسلی لگنی وجود دارد که درد تناسلی مقاربت دردناک، همراه با تنش عضلانی(نه اسپاسمهای عضلانی ) و ترس و اضطراب مرتبط با درد تناسلی یا فعالیت جنسی دخولی را ترکیب میکند. بر اساس تحقیقات گذشته درباره زنان مبتلا به اختلال درد جنسی به نظر میرسد که اختلال درد / دخول تناسلی – لگنی به احتمال بیشتری علت های عضوی دارد تا روان شناختی. چند نمونه از علتهای جسمانی عبارتند از عفونت ها یا التهابات حاد واژن یا اندامهای تولید مثل داخلی، تحلیل رفتگی واژن که در اثر پیری روی میدهد، زخمهای ناشی از پارگی واژن، یا نابسندگی برانگیختگی جنسی .مقاربت دردناک به طور قابل درکی اغلب با واژینیسم ارتباط دارد، و برخی در مورد اینکه آیا آنها واقعاً اختلالات مجزایی هستند، تردید دارند. اخیراً چند پژوهشگر برجسته میل جنسی با طبقه بندی اختلالات درد جنسی با عنوان اختلالات جنسی مخالفت کرده اند .  از این ،نظر این اختلال گاهی قبل از هرگونه تجربه جنسی واقع می شود برای مثال در برخی دختران نوجوان که سعی میکنند از تامپون ۳ استفاده کنند.

درمان

در تحقیقات گذشته در مورد درمان واژینیسم و مقاربت دردناک، مداخله های شناختی – رفتاری در برخی موارد مؤثر بودند. روشهای درمان شناختی – رفتاری، آموزش درباره تمایلات جنسی مشخص کردن و اصلاح شناختهای ناسازگارانه، تمرین های گشاد کردن تدریجی واژن برای تسهیل دخول واژنی و آرمیدگی عضلانی تدریجی را شامل می شوند . درمانهای جسمانی مانند برداشتن دهلیز فرج ۴، ناحیهٔ کوچک فرج بین لبهای کوچک میتواند بسیار موفقیت آمیز باشد . احتمال دارد که اختلال درد / دخول تناسلی – لگنی از چند نشانگان مجزا با سبب شناسی های متفاوت و درمان های بالقوه مختلف،تشکیل شود .در این صورت، هر چه بیشتر بدانیم ،گزینه های درمان ما بهتر خواهند بود.