اختلال شخصیت ضداجتماعی

ویژگی برجسته افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی گرایش آنها به نادیده گرفتن حقوق دیگران و تجاوز کردن به آن است. آنها این کار را از طریق ترکیب رفتارهای فریبکارانه، پرخاشگرانه و صد اجتماعی انجام میدهند این افراد الگوی دایمی رفتار اجتماعی نشده و غیر مسئولانه دارند و به ایمنی خود یا دیگران اهمیت چندانی نمیدهند. این ویژگیها آنها را با جامعه درگیر میکنند و درصد بالایی از آنها زندانی می.شوند فقط افراد ۱۸ ساله یا ،بالاتر مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی تشخیص داده میشوند بر طبق ،DSM این تشخیص زمانی داده می شود که فرد بعد از ۱۵ سالگی بارها اعمالی انجام دهد که موجب دستگیری شوند؛ فریبکاری مکرر، تکانشگری، تحریک پذیری و پرخاشگری نشان دهد؛ به ایمنی اهمیتی ندهد؛ و در کار و مسایل مالی بی مسئولیتی مداوم را آشکار سازند از این گذشته فرد باید قبل از ۱۵ سالگی نیز نشانه های اختلال سلوک را نشان داده باشد . ۱)فریبکاری به صورتی که با دروغگویی استفاده از نام مستعار یا کلاهبرداری از دیگران برای نفع یا لذت شخصی نمایان میشود ۲)تکانشگری یا ناتوانی در از پیش برنامه ریزی کردن. ۳) تحریک پذیری و پرخاشگری به صورتی که با کتک کاریها یا حملات مکرر نمایان میشود. ۴) بی توجهی بی پروا در مورد ایمنی خود یا دیگران ۵) غیر مسئول بودن مداوم به صورتی که با ناتوانی مکرر در نگهداشتن رفتار شغلی ثابت یا بازپرداخت تعهدات مالی نمایان میشود ۶)عدم پشیمانی، به صورتی که با بی تفاوت بودن نسبت به آزار دادن بد رفتاری کردن یا دزدی از دیگران یا توجیه کردن آنها نمایان میشود فرد حداقل ۱۸ ساله است. شواهدی از اختلال سلوک ( پرخاشگری نسبت به افراد یا حیوانات۲) تخریب اموال ۳) فریبکاری یا سرقت ۴) نقض جدی مقررات۵) با احساسات اجتماعی محدود۶) نداشتن پشیمانی یا احساس گناه۷)بی‌احساسی – عدم همدلی۸) عدم نگرانی در مورد عملکرد) با شروع قبل از ۱۵ سالگی وجود دارد.