انزال زودرس

وقوع ارگاسم و انزال مداوم و مکرر بدون کمترین تحریک جنسی است. انزال زودرس ممکن است قبل از دخول یا مدت کوتاهی بعد از آن و قبل از اینکه مرد خواهان آن ،باشد روی دهد . میانگین مدت زمان انزال در مردان مبتلا به این مشکل، ۱۵ ثانیه یا ۱۵ بار فرو بردن آلت است و . پیامد آن اغلب این است که همسر نمیتواند ارضا شود و مردی که انزال زودرس دارد بسیار شرمنده می شود و در مورد وقوع مجدد آن در فرصتهای آینده اضطراب اخلالگر دارد مردانی که این مشکل را از اولین رویارویی جنسی خود داشته اند اغلب سعی میکنند با اجتناب از تحریک پرت کردن حواس خود یا از لحاظ روان شناختی پذیرفتن نقش مشاهده گر نه مشارکت کننده، تحریک جنسی را کاهش دهند . تعریف دقیق انزال زودرس لزوماً تا اندازه ای دلبخواهی است برای مثال، سن درمانجو باید در نظر گرفته شود به قول معروف جرقه سریع مرد جوان چیزی به جز یک افسانه نیست. در واقع شاید نیمی از جوانان از انزال زودرس شکایت دارند تعجب آور نیست که انزال زودرس بعد از پرهیز طولانی بسیار محتمل است. این چند عامل را که ممکن است بر زمان انزال تأثیر بگذارند تأیید کرده و از این رو اشاره میکند که این تشخیص فقط در صورتی داده می شود که انزال قبل از دخول یا مدت کوتاهی بعد از آن و قبل از اینکه مرد خواهان آن باشد روی دهد. انزال زودرس شایع ترین کژکاری جنسی در مرد حداقل تا ۵۹ سالگی است. در مردانی که از لحاظ جنسی طبیعی ،هستند بازتاب انزال به مقدار زیاد تحت کنترل ارادی قرار دارد. آنها احساسات خود را هنگام تحریک جنسی زیر نظر دارند و شاید با استفاده سنجیده از حواسپرتی تا اندازه ای قادرند لحظه اجتناب ناپذیری انزال را تا زمانی که تصمیم به رها کردن بگیرند به تعویق اندازند به طوری به طوری که متوسط تأخیر در انزال از لحظه دخول در مردان بدون مشکلات جنسی ۱۰ دقیقه است مردانی که انزال زودرس دارند به دلایلی قادر نیستند از این روش به طور مؤثری استفاده کنند توجیهات آن از عوامل روان شناختی مانند اضطراب بیشتر تا عوامل فیزیولوژیکی نظیر افزایش حساسیت آلت مردی و سطح بالای برانگیختگی نسبت به محرک های ،جنسی گسترش دارند با این حال در حال حاضر، هیچ توجیهی تأیید تجربی نشده و بدیهی است که هیچ یک از این توضیحات احتمالی به تنهایی نمی تواند تمام مردان مبتلا به این مشکل را توجیه کند.

درمان

چند سالی بود که اغلب درمانگران جنسی علت انزال زودرس را روان شناختی می دانستند و معتقد بودند که از طریق درمان رفتاری مانند روش مکث و فشردن که مسترز و جانسون ابداع کرده بودند قابل درمان است. این روش ایجاب میکند که مرد برانگیختگی جنسی خود را هنگام فعالیت جنسی کنترل کند وقتی برانگیختگی به قدر کافی شدید باشد که آلت مرد احساس کند به زودی انزال روی خواهد داد مکث می کند و شریک جنسی او سر آلت مردی را چند لحظه فشار میدهد تا اینکه احساس انزال قریب الوقوع سپری شود و چند بار آمیزش را متوقف کند تا انزال را به تعویق اندازد گزارشهای اولیه حکایت داشتند که این روش تقریباً به میزان ۶۰ تا ۹۰ درصد مؤثر است؛ اما تحقیقات جدیدتر از میزان موفقیت بسیار کمتر خبر میدهند . در سالهای اخیر، در مورد مردانی که درمانهای رفتاری برای آنها مؤثر نبوده اند علاقه فزاینده ای به استفاده از مداخله های دارویی جلب شده است معلوم شده که داروهای ضدافسردگی، مانند پاروکستین (پاکسیل) ۱ و سرترالین (زولوفت ۲، فلوکستین (پروزاک) و داپوکستین (پریلیگی) که بازجذب سروتونین را متوقف میکنند ،انزال را در مردان مبتلا به انزال زودرس به طور قابل ملاحظه ای به تأخیر می اندازند ، با این حال شواهد حکایت دارند که این داروها فقط تا زمانی که مصرف شده باشند تأثیر دارند.