بیش فعالی در نوجوانی و بزرگسالی

بیش فعالی بعد از نوجوانی گرفته است تا تشخیصها چند پژوهشگر گزارش داده اند که شماری از کودکان مبتلا به بیش فعالی ، نشانه ها و رفتار مرتبط با این اختلال را تا اوایل بزرگسالی حفظ می کنند میزان شیوع ۴/۴ درصد را در بیماران بزرگسال گزارش داده اند شماری از کودکان مبتلا به ,بیش فعالی بعدها در او آخر نوجوانی و اوایل ،بزرگسالی مشکلات روانی دیگری نظیر رفتار خیلی سوء مصرف مواد دارند معلوم کردند که ۳۴/۶ درصد سوء مصرف کنندگان کوکائین که در تحقیق آنها جویای درمان بودند هنگام کودکی ملاکهای بیش فعالی را برآورده کرده بودند. ساترفیلد و همکاران (۲۰۰۷) در تحقیق پیگیری ۳۰ ساله در مورد پسرهای بیش فعال مبتلا به مشکلات سلوک گزارش دادند که این پسرها در معرض خطر بیشتر برای تبهکاری بزرگسالی قرار دارند و همکاران یک تحقیق پیگیری ۱۱ ساله را در مورد دختران مبتلا به ADHD بیدر من و اجرا کردند و در دریافتند که این دخترها در معرض خطر زیاد برای اختلالات ضداجتماعی اعتیادی خلقی اضطرابی و خوردن قرار داشتند در تحقیق جدید دیگری معلوم شده که دانشجویان مبتلا به بیش فعالی بیشتر از همسالان بدون بیش فعالی در محل کار مشکلات دارند شیفرین و همکاران (۲۰۱۰ کلین و همکاران (۲۰۱۲) در تحقیق پیگیری اخیر کودکان مبتلا به بیش فعالی گزارش دادند آنهایی که به بیش فعالی مبتلا بودند در مقایسه با همسالان بدون بیش فعالی، هنگام بزرگسالی در زمینه های متعددی کرکاری داشتند. موفقیت تحصیلی و شغلی آنها به طور قابل ملاحظه ایی لطمه دیده بودند که به وضعیت اقتصادی نسبتا نا مساعد انجامیده بود. قبل از اینکه بتوانیم نتیجه بگیریم که کودکان مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالی به مشکلات مشابه یا مشکلات دیگری دچار خواهند شد به تحقیق طولی نیاز داریم قانون ، کلین و مولتون ۸ (۲۰۰۳) گزارش دادند که برآوردها در مورد تعداد کودکان مبتلا به بیش فعالی که در بزرگسالی نشانه های دیگری را تجربه خواهند کرد، بسیار تفاوت دارند با این حال، چند پژوهش حکایت دارند که درصد قابل ملاحظه ای از نو جوانان در سالهای بعد نیز مشکلاتی خواهند داشت و شماری از آنها ممکن است همچنان برای بیش فعالی یا اختلالات دیگری نظیر افسردگی اساسی یا اختلال دو قطبی، در سالهای بزرگسالی خود تحت درمان قرار داشته باشند.