کوکائین و آمفتامین ها (محرک ها)

دوران پیش کلمبیایی مکزیک و پرو وسیعاً مصرف میشد .چون کوکائین سالهای مدیدی در ایالات متحده بسیار گران بود آن را 《نشئه》 ثروتمندان می دانستند. اما وقتی که این دارو به طور گسترده تری در دسترس قرار گرفت و قیمت آن پایین آمد، مصرف آن در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در ایالات متحده افزایش یافت تا جایی که مصرف آن مخصوصاً در بین گروههایی که درآمد متوسط و بالا داشتند، همه گیر شد. «کراک نامی خیابانی است که برای کوکائین به کار برده می شود. این دارو از هیدروکلراید کوکائین برای دود کردن عمل می آید. این نام به صدای ترق و تروقی که هنگام حرارت دادن این ترکیب پخش می شود. اشاره دارد. در سال ۲۰۰۸، برآورد شد که ۱/۵ درصد جوانان کوکائین مصرف میکنند . مانند مواد افیونی، کوکائین را می توان از طریق استنشاق ،بلعیدن یا تزریق مصرف کرد. این دارو نیز مانند مواد افیونی حالت سرخوشی ۴ تا ۶ ساعته ایجاد مینماید که در این مدت مصرف کننده احساس اطمینان و خرسندی میکند. با این حال این حالت خوشی ممکن است ،سر درد سرگیجه و بیقراری را در بر داشته باشد. در صورتی که کوکائین به صورت مزمن سوء مصرف ،شود نشانه های روان پریشی حاد ممکن است روی دهند که توهمات ترسناک دیداری، شنیداری و لامسه ای شبیه توهمات در اسکیزوفرنی حاد از آن جمله هستند. کوکائین بر خلاف مواد افیونی قشر مغز را تحریک میکند موجب بی خوابی و برانگیختگی می شود و احساسهای جنسی را تحریک کرده و برجسته تر می کند وابستگی به کوکائین نیز تا اندازه ای با وابستگی به مواد افیونی تفاوت دارد. قبلاً تصور میشد که در اثر مصرف کوکائین تحمل به طور محسوس افزایش نمی یابد. با این حال اکنون ثابت شده که تحمل شدید ایجاد می شود و مقداری تحمل مزمن نیز ممکن است روی دهد. علاوه بر این اختلال شناختی مرتبط . با سوء مصرف کوکائین، مسئله مهمی در عوارض بلندمدت این داروست. نظر پیشین درباره اینکه سوء مصرف کنندگان کوکائین وابستگی فیزیولوژیکی به این دارو را پرورش نمی دهند نیز تغییر کرده است. گاوین و کلیر (۱۹۸۶) معلوم کردند که سوء مصرف کنندگان مزمنی که پرهیز میکنند دچار نشانه های شبه افسردگی می شوند، ولی این نشانه ها زودگذر هستند. آگاهی زیاد ما درباره سوء مصرف کوکائین مخصوصاً در رابطه با مشکلات سلامتی و اجتماعی ناشی از وابستگی به این دارو، ظرف ۲۰ سال گذشته به تغییر قابل ملاحظه در دیدگاههای حرفه ای نسبت به کوکائین انجامیده است. بیانگر افزایش قابل ملاحظه آگاهی ما از ویژگی های اعتیاد آور کوکائین است اختلال جدیدی به نام ترک کوکائین توصیف شده است که نشانه های افسردگی ،خستگی خواب ،آشفته و افزایش خواب دیدن را در بر دارد . مشکلات روان شناختی و زندگی که مصرف کنندگان کوکائین با آنها دست به گریبان هستند بسیار زیاد است در مصرف کنندگان کوکائین و کراک مشکلات شغلی خانوادگی، روان شناختی و قانونی بیشتر از کسانی که آنها را مصرف نمی کنند روی می دهند. تعدادی از مشکلات زندگی که مصرف کنندگان کوکائین دچار آنها می شوند تا اندازه ای از مقادیر قابل ملاحظه پول که برای اعتیاد صرف میشود ناشی میشوند. فعالیت جنسی بیشتر، اغلب مبادله سکس با دارو با مصرف کوکائین کراک ارتباط داشته است. با این حال، مشکلاتی در رابطه با عملکرد جنسی با مصرف کوکائین کراک ارتباط دارد گزارش دادند که اغلب مصرف کنندگان علاقه به آمیزش جنسی را از دست میدهند و در اثر مصرف طولانی دچار کژکاری جنسی میشوند زنانی که هنگام حاملگی کوکائین مصرف میکنند ،بچه های خود را در معرض مشکلات جسمانی و روانی قرار میدهند با اینکه پژوهش اخیر حاکی است که نشانگان کراک جنینی شبیه نشانگانی که در مادران سوء مصرف کننده الکل مشاهده میشود وجود ندارد، اما فرزندان مادرانی که کراک مصرف میکنند هنگام طفولیت مورد بدرفتاری قرار میگیرند و مادرشان را از دست میدهند و گروهی از کودکانی که در معرض کوکائین قرار داشتند و کودکان گواهی که در معرض آن قرار نداشتند را به مدت ۲۴ ماه پس از تولد پیگیری کردند. آنها دریافتند کودکانی که به طور منظم در رحم در معرض کوکائین قرار گرفته بودند. بیشتر مورد بدرفتاری قرار میگرفتند درمان و نتایج درمان: وابستگی به کوکائین با درمان داروهای دیگری که موجب وابستگی فیزیولوژیکی میشوند تفاوت چندانی ندارد برای کاهش دادن ،اشتیاق به عنوان بخشی از درمان روانشناسی(روان شناختی) و تضمین پیروی از درمان داروهایی مانند نالترکسون برای کاستن از مصرف کوکائین مورد استفاده قرار گرفته است . در مدت ترک فوری باید به احساسهای تنش و افسردگی که با فقدان این دارو همراه هستند، رسیدگی شود. یک تحقیق جدید گزارش داد که متادون برای کمک به پرهیز در افرادی که مصرف کوکائین نه چندان شدید دارند مؤثر است.درمان سوء مصرف کنندگان کوکائین موفقیت آمیز بوده است. معلوم کردند بیمارانی که درمان دارویی را به مدت طولانی تری ادامه دادند، بعد از درمان کمتر از آنهایی که درمان را ترک ،نمودند کوکائین مصرف کردند؛ . یکی از مشکلاتی که متخصصان بالینی هنگام کار کردن با سوء مصرف کنندگان کوکائین با آن مواجه هستند ترک درمان است فقط ۴۲ درصد افراد در یک ،تحقیق درمان را به مدت شش جلسه یا بیشتر ادامه دادند مشکل دیگر در درمان این است که بسیاری از بیماران وابسته به کوکائین، اختلال شخصیت ضد اجتماعی ،شدید یا شخصیت مستعد روان پریشی دارند – وضعیتی که به مقاومت در برابر درمان منجر می.شود آرنت و همکاران (۱۹۹۴) معلوم کردند بیماران وابسته به کوکائین که ویژگیهای شخصیت ضد اجتماعی داشتند پیشرفت درمانی کم کردند، در حالی که بیماران بدون ویژگیهای ضد اجتماعی پیشرفت قابل ملاحظه ای داشتند. تحقیقی را گزارش دادند که در آن تفاوتهای جنسیتی برای توانایی ادامه دادن پرهیز از مصرف کوکائین یافت شدند؛ مردان بعد از سوء مصرف کوکائین مشکلات بیشتری در انتقال به پرهیز داشتند. برای اینکه سوء مصرف کنندگان کوکائین بهبود یابند آیا درمان همیشه لازم است؟ تحقیق جالبی حکایت دارد که برخی از سوء مصرف کنندگان میتوانند بدون درمان بهبود یابند. تحقیقی را درباره بهبود طبیعی بدون (درمان سوء مصرف کنندگان کوکائین شرح دادند آنها گزارش دادند سوء مصرف کنندگانی که وابستگی خود را به کوکائین حل کردند از نظر ویژگیهای جمعیت ،شناختی سوء مصرف ،مواد و سابقه روان پزشکی شبیه کسانی بودند که مشکلات کوکائین خود را حل نکردند پرهیز کنندگان موفق «بهبود خودپنداره» را برای موفقیت خود مهم دانستند.